Reducie na stulecie

Osoby

Trwa wczytywanie

Władysław Kwiatkiewicz

KWIATKIEWICZ Władysław (28 XII 1873 Lwów - 26 VII 1911 Lwów), aktor. Był synem Marcelego i Fran­ciszki K. mężem -> Eugenii K. Ukończył gimn. we Lwowie. Początkowo brał udział w amatorskich przed­stawieniach w Tow. "Gwiazda" we Lwowie, ucząc się jednocześnie gry aktorskiej u F. Wysockiego. W 1893 został zaangażowany do t. lwow., w którym występo­wał do końca życia; brał udział także w wyjazdach ze­społu do Kijowa (1905) i Wiednia (1910). 7 VI 1902 ożenił się z aktorką Eugenią Schuppówną. Zmarł na gruź­licę.
Był aktorem zdolnym i użytecznym; wszechstronnym dzięki dobrym warunkom scen. ("piękne warunki, wspa­niała prezencja, głos szlachetny i dykcja przeczysta" - pisał D. Baranowski), inteligencji i wykształceniu. Po­czątkowo grał charakterystycznych amantów, wcześnie jednak zaczął występować w poważniejszych rolach charakterystycznych, rezonerów, reprezentacyjnych, a przede wszystkim tzw. "starców szlachetnych". Ce­niono go za staranne obmyślanie postaci. Ważniejsze role: Korniłow ("Tamten"), Jusow ("Intratna posada"), Jan ("Popychadło"), Dyndalski ("Zemsta"), Ko­lumna Wiedeński ("Małka Szwarcenkopf"), Załuba ("Na Łyczakowie"), Derszko ("Nawojka"), Rycerz Czarny i Dziennikarz ("Wesele"), Makar ("Sybir"), Vergeot ("Było to pod Wagram"), Młynarz ("Zaczarowane koło"), Twar­dosz ("Dożywocie").
Bibl.: Almanach, Lwów 1911 (il.); Biegański s. 34-39, 42, 72, 73 (il.); Cudnowski (il.); Krajewski: Melpomena; Pajączkowski: Teatr lwow. (il.); Zapolska: I Sfinks przemówi s. 21, 66, 254, 270, 271, 276,289; Zapolska: Listy; Scena i Sztuka 1911 nr 32 (D. Baranowski); Akt zgonu 1911/125 z parafii Św. Mikołaja we Lwowie, USC Warszawa-Śródmieście.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - Bibl. Ossol., zb. S. Dąbrow­skiego.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973