Osoby

AMBROZIAK Rajmund Franciszek (23 stycznia 1932 Łódź – 20 maja 1996 Łódź), 

dyrektor, kierownik artystyczny teatru.

Był synem Franciszka Ambroziaka i Heleny z Gugnackich; jego pierwszą żoną była śpiewaczka Delfina Ambroziak z domu Kowal, drugą śpiewaczka Grażyna Krajewska-Ambroziak (ślub w 1985).

W 1958 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Łodzi (studiował w klasie fortepianu Marii Wiłkomirskiej). W czasie studiów pracował jako akompaniator i korepetytor w macierzystej uczelni, a potem do końca życia zajmował tu różne stanowiska; był profesorem, kierownikiem Katedry Wokalistyki, następnie Katedry Muzyki Kameralnej, dziekanem Wydziału Wokalno-Aktorskiego. Cieszył się uznaniem jako sprawny akompaniator i dobry pedagog.

W dniu 2 kwietnia 1980 został dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Muzycznego w Łodzi; już wcześniej współpracował z tą sceną, podczas przedstawień studenckich. Doświadczenia zawodowe rzutowały na jego wizję teatru muzycznego, w którym dominować powinien piękny śpiew, a podstawę repertuaru stanowić klasyczna operetka. Już w trakcie sezonu 1980/81 pojawiły się pierwsze oceny działalności teatru pod jego dyrekcją; według Anny Iżykowskiej-Mitronowicz^[1] w Teatrze Muzycznym „zmieniło się wiele i to na korzyść”, Ambroziak

okazał się świetnym szefem teatru, którego sala każdego wieczoru gromadzi większą liczbę publiczności niż wszystkie pozostałe teatry łódzkie z Wielkim włącznie,

a Teatr Muzyczny „jest obecnie najlepszą sceną operetkową w kraju”. Największym sukcesem był Skrzypek na dachu (5 maja 1983), którym Ambroziak debiutował jako autor opracowania muzycznego i dyrygent. Pisano:

Dyrektor wykazał się nie tylko talentem muzycznym, ale także organizatorskim i menedżerskim, organizując w łódzkim teatrze polską prapremierę słynnego musicalu i angażując do jej realizacji znakomitych artystów.

Sprawował kierownictwo muzyczne przedstawień: Wiedeńska krew (1984), Wesoła wdówka (1986), My Fair Lady (1986), Me and My Girl (polska premiera 16 kwietnia 1988). W dniu 31 grudnia 1990 zrezygnował z dyrekcji Teatru Muzycznego.

Bibliografia 

Almanach 1995/96; 40 lat sceny operetkowej w Łodzi (cyt.; il.); Operetka i T. Muzyczny w Łodzi s. 98, 101–110, 148, 149 (A. Iżykowska-Mitronowicz; il.); Dz. Łódz. 1996 nr 118; Akt zgonu nr IV–751/1996, USC Łódź–Centrum; Akta, Konserwatorium Muz. Łódź, T. Muzyczny Łódź.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.